De laatste week Turkije...

De laatste week zitten we zoals gezegd in het dorp. In het dorp is heel erg weinig te doen. Vrijdags zijn we naar de tuin gegaan waar dede even de gewassen water moest geven voordat het vrijdaggebed begon. Oma kan niet meer zo goed lopen dus die ging niet mee. De tuin ligt net 500m buiten de bebouwde kom van het dorp, hier heb je ook veel akkers.

Op de andere dagen zijn ze met een broer van mijn schoonmoeder(dayi) en zijn vrouw op bezoek gegaan naar een andere dayi in kayseri. We zijn toen ook de stad nog in geweest om vis te eten. We zijn nog een dag naar Sivas geweest om het graf te bezoeken van de vader van een vriend. Ömer heeft deze dag ook een waterpijp gehaald (eindelijk).

We zijn ook een dagje met de hele familie(iets van 17 volwassenen en 10kinderen van jong naar oud ) naar een park geweest aan het water. Oom verzekerde me dat dit maar 70km rijden was en we konden via de snelweg. We zouden om 7 uur sochtends vertrekken om een goede plek te bemachtigen...We vertrokken om 7.30 en kwamen er tegen 11.00 uur aan.......
Maar het was er wel mooi, en druk en ik heb me een dagje met de kinderen bezig gehouden ipv te helpen met het eten en afwassen. Er was ik weet niet hoeveel kilo kip, vis, tomaat, ui, pepepers, brood en baklava, Turkse thee, Turkse koffie, theepotten en koffiepotten en gewone frisdrank mee want iedereen moest natuurlijk ook gewoon eten de hele dag.

Het offerfeest was dinsdag en dat hebben we twee dagen lang gevierd in het dorp. De eerste dag bestaat uit het slachten en opsnijden van het offer. Ik kwam sochtends in de stal en tadaa: twee levende schapen, klaar voor de slacht. Fatih kwam ook even nieuwsgierig kijken maar peerde er bijzonder snel weer tussenuit. Toen het schaap ontdaan was van het hoofd en opgehangen werd hebben ze geloof ik geen trauma's opgelopen: Yasin maakte mekkergeluiden en Fatih riep 'Kijk mama, schaap KA-POT!'

De hele dag is het dan een in en uitloop van bezoek waarvoor je thee en eten klaarzet. Dag twee is hetzelfde maar zonder het dode schaap. Op dag twee gingen we ook wat oudere mensen bezoeken in het dorp om ze een gezegend offerfeest te wensen. Het was erg warm dus ik haakte na de helft af en ging even stiekem slapen (zodat oma me niet kon storen haha).

De dag na het offerfeest zouden we in de nacht naar Istanbul vertrekken dus kwam er tot s'avonds laat nog bezoek. En dat bezoek had ook allemaal een cadeautje bij, ik snap nog steeds niet hoe we alles in de polo hebben gekregen. Behalve onze eigen spullen (paar kilo kruiden, paar kilo noten en een hoop nieuwe kleren, hadden we.ook nog een paar kilo honing, een paar kilo tomatenpuree, DE THEEPOT VAN MIJN SCHOONVADER (vertel ik later wel), kleren voor andere nichtjes en neefje, noem maar op....

Volgens mij hadden we beide die nacht zon1 á 2 uur geslapen toen we de 800km naar Istanbul gingen rijden. Het lijkt veel maar ik heb gemerkt dat als je zonder tussenstop van grenscontroles kan rijden , 800km echt heel erg goed te doen is.